Gjuhësia historike, e quajtur edhe gjuhësia diakronike, është studimi shkencor i ndryshimit të gjuhës me kalimin e kohës. Brengat kryesore të gjuhësisë historike përfshijnë:për të përshkruar dhe llogaritur ndryshimet e vërejtura në gjuhë të veçantapër të rindërtuar para-historinë e gjuhëve dhe për të përcaktuar lidhjen e tyre, duke i grupuar ato në familje gjuhësore (linguistikë krahasuese)për të zhvilluar teoritë e përgjithshme rreth asaj se si dhe pse ndryshon gjuhapër të përshkruar historinë e komuniteteve të të foluritpër të studiuar historinë e fjalëve, pra etimologjinë [Gramatikë gjeneruese][semiotika][Gjuhësi krahasuese][antropologji][Bioarchaeology][kolonializëm][Teoria e aktorit-rrjetit][Funksionalizmi struktural] |