Në Predikuesi lexohet ose në Shemini Atzeret (nga Jemenitë, Italianët, disa Sepharadim, dhe riti mesjetar francez hebre) ose në Shabatin e Ditës së Ndërmjetshme të Sukkotit (nga Ashkenazimi). Nëse nuk ka Sabat të ndërmjetëm të Sukkot, edhe Ashkenazimi e lexoi atë në Shemini Atzeret (ose, për Ashkenazimin në Tokën e Izraelit, në Shabatin e parë të Sukkotit). Lexohet në Sukkot si një kujtesë për të mos u kapur shumë në festimet e festës, si dhe për ta mbajtur lumturinë e Sukkotit gjatë pjesës tjetër të vitit duke u thënë dëgjuesve se, pa Perëndinë, jeta është e pakuptimtë. Kur dëgjuesit e marrin këtë në zemër, atëherë lumturia e vërtetë mund të arrihet gjatë gjithë vitit. Poema e fundit e Kohelet (Eklisiastiu 12: 1-8) është interpretuar në Targum, Talmud dhe Midrash, dhe nga rabinët Rashi, Rashbam dhe Ibn Ezra, si një alegori e pleqërisë.
|